ТҮРІК БАБА, ҚҰЛАҚ САЛ ДАУЫСЫМА!

Қоғам қайраткері, халқына кеңінен танымал ақын, Қазақстан Жазушылар одағының мүшесі Айсұлу Қадырбаеваның өлең кітабынан үзінді. Басы осында 

 Түрік халқы  -  батыр халық! Түрік халқы  - арыстан ер халық! «Кімнен таяқ жегендей біздің түрік баласы?!  Алдырып жүрген дұшпанға ауызының аласы!» Бұл  нақыл сөзді ұмытпауымыз керек! Бәріміз бір болсақ, жеңбейтұғын жауымыз жоқ!

                                                                                                                 Мұстафа ШОҚАЙ.

 

 

  Тепкілетіп тезектей тегімізді,

жау қолында қалдырдық кегімізді!

Хан алдында қарадай қорғалаған,

Кімі келіп сұраса, сонысына

 бөліп бердік тулақ қып жерімізді!

  Аласартып кеудеде өрімізді,

  көрінгенге ұсындық төрімізді!

  Құлан жортқан сар далам!

  Енді өзіңнен,

  өлген күні, мың шүкір, бір жапырақ   

  қазатұғын жер тапсақ көрімізді!

 

  Бір-ақ күнде шашылып жыйғанымыз,

  ойран болды, ой емес, мидағымыз!

  Беті жаман уақыттың, ниеті жаман! –

   Ақырзаман біз үшін осы деп біл –

   Бұйырмаса Алладан иманымыз!

 

      Досымыз бен айырмай қасымызды,

      У аралас шайнаймыз асымызды!

      Ұрпақ азды!

                          Ел тозды!

                                          Жер бүлінді!

      Қасіретке тұншығып, өксігенде,

      кім құрғатар көздегі жасымызды?!

 

      Баба Түрік!!!

      Құлақ сал

                       дауысыма!

      Мен сөйлеймін

      бүгін күн

                      тауысыла!

      Болашағы атомның азығында,

      Дию, пері қаптаған жазығында, -

      қазақ атты бел балаң шырылдайды

      байлап кеткен өзіңнің

                                            қазығыңда!

 

     Жанған оттың қақталып алауында,

     алтын басы тігулі қарауылға!

     Түрік өрген кіндін жер – Атамекен,

     «Айналдырам тамұққа!» - десе сені,

     дұшпаныңның ол дағы қалауында!

    

     Топшысынан қанатым қайырылып,

     шөкті кеудем, намысым майырылып!

     Нағып шыдап жатырсың, Баба аруақ?! –

     Қос бүйірім таянып, мен боздаймын,

     Арал, Балқаш, Семейден айырылып!!!

 

     Буындағы у алып қуатымды,

     Бор кемік боп сүйегім уатылды!

     Баба Түрік! –

                        Айбарым Айға атылған!

     Бір өзіңе сүйендім тарыққан күн, -

     артта қалған қолдай гөр мұратыңды!

 

     Маңдайда елдің қалың ед соры қандай?!

     Күн болар деп кім күткен, о, мынандай!

     Шырқырысам, жан даусым оятпас па

     аруағын от кешкен Отаны үшін

     қос батырдаң Алпамыс, Қобыландай?!!

 

     Ну ішінде айналып қарағайға,

     асып туар әкеден бала қайда?!

     Ғашық жардың ақылы нені айтады, -

     ел намысын қорғарға Ер-Тарғындай

     бір ұл тауып беруге жарамай ма?!

 

     Ду көтеріп дауылдай шуымызды,

     заман бар ма түлетер нуымызды?!

     Арқа тұттым рухын Ер-Қорқыттың,

     Құдай оңдап, бас қосса барша түрік,

     ешкім біздің жыға алмас

                                               Туымызды!!!

 

                                 1992 жыл, желтоқсан.