Ақтау қаласында тұратын ардагер геолог-барлаушы, сайтымыздың белсенді қолдаушыларымыздың бірі- Бисенғалиев Бисенбай ағамыз. Қиындығы да, қызығы да мол мұнайшылар өмірі туралы «Бәкөн әл-Сағыз» деген атпен оқырмандармен сайт бетінде талай сыр шертті. Денсаулығы сыр берсе де, тағдырға мойымай, ізденумен келеді. Осындай ізденістердің бірі- соғыста хабар-ошарсыз кеткен өрімдей жас жігіттің тағдыры.Ағамыздың бұл жазбасынан кейін кейбіреулер хабарсыз кеткен боздақтарын қайта іздестіруге кірісер, кім білген? Осындай ізденістер қорытындысын сайт бетінде жариялауға біз әрқашан дайынбыз!
Мәскеуде жүргеніме екі аптадай уақыт өткен. Күнде кешке Әлжан ағамен телефонмен сөйлесуді әдетке айналдырған болатынмын. Бір күні Әлекеңнің үйіне өзім бардым. Екеулеп отырып фото альбомын қарадық. Түрі ескірген үш-төрт суретке көзім түсті...
Бүгінгі айтарым шәй жайлы болғандықтан, әңгімемнің басында ғаламторда жарияланған шай жайындағы мәліметтерді көрсетуден бастап, жалпылама мағлұмат беріп кетуді жөн көрдім. Сонымен ғаламтор шай жөнінде не дейді, алдымен соған назар аударайық.
« ... Шайдың алғаш шыққан жері Қытай деседі. Аңыз бойынша б.з.д. 2500 жылдары Қытай императоры Шен Йонг гигиена ретінде суды қайнатып ыстықтай ішкен екен. Жаздың ыстық күнінде қайнаған суына кездейсоқ екі-үш түйір жапырақ түседі. Император ыстығын басып, өзін сергіткен бұл сусынды қатты ұнатқан екен деседі. 758 жылы философ Лу Йу шай қалай өсіріліп өңделетінін, қалай демделетінін қаламға алып «Шай қаруы» атты кітап жазған. Жапондар шайды «Ча-но-йо» атты рәсіммен ұсынатын болған. Какузо атты ақындары «Шай-нама» атты еңбегінде шайды құдайдың берген нығыметі ретінде сипаттайды. Европаға шайды Венециялық саудагерлер алып барған. Шайды кеңінен саудалағандар 1560 жылдардан бастап Португалиялық саудагерлер болды. Өте бағалы болғандықтан тек дәріханаларда сатылып, тек байлар ғана іше алатын. Ағылшындар Үндістан мен Цейлондағы коллонияларында шай өсіріп Қытайдың монополиясына бәсекелеп нарықты қолдарына түсірді.
БҮГІН ЕЛБАСЫ НҰРСҰЛТАН НАЗАРБАЕВТЫҢ «ҰЛЫ ДАЛАНЫҢ ЖЕТІ ҚЫРЫ» АТТЫ МАҚАЛАСЫ ЖАРИЯЛАНДЫ.
... Спортшыларымызды тек чемпион атанғанда ғана естіп біліп жатамыз. Бұл біздің үлкен қателігіміз. Неге біз олардың сол чемпион атанғанға дейінгі әр төккен күш-қайраттары мен еңбектерін, оған дейінгі жеткен жетістіктерін білмейміз. Жоқ әлде жастарға үлгі, халыққа танымал болу үшін тек чемпион болу қажет пе? Менің ойымша спорт саласында тер төгіп, азды-көп жетістікке жетіп жүрген әр спортшы, бүгінгі бейбіт күннің батырлары. Көк байрағымызды аспан көгінде қалықтатып жүрген спортшыларымыз өз деңгейінде халық арасында насихатталуы қажет.
1987 жылдың 16 қараша күні таңертеңгі сағат тоғыздар шамасында Шоқан Уәлиханов атындағы Тарих және этнология институтына келдім. Мақсатым осы институтқа ізденуші болып тіркелу еді.
Біртуар ақын, «Дарын» мемлекеттік сыйлығының лауреаты, «Құрмет» орденінің иегері Светқали Нұржанның туындыларынан үзінділер
...Бір жұтым қымыз. Ол Нұрдиді қанша күттірді. Айлар бойы ажалмен арпалысып, ақыры екі елді айнымастай дос қылған асыл дәм оның жанын мәңгілік мекеніне алып кетті. Осы әңгімені айтқанда Зәлімхан көзіне жас келіп, «қымыз деген қасиетті дәм ғой. Мен оны бұрын да жақсы көретін едім. Нұри ағамның махаббатынан соң оны қазақтың жаны, асыл дәмі деп ұғам. Біздің ұрпақты қазақтарға жақындастырып, кіндігімізді қосқан да осы сусын ғой» деп шаттанды...
Бельгер в произведении «На сопках Маньчжурии» описывает аул, где он вырос и людей, живших в нем, отмечая то, что не было ни одного случая, чтобы кто-то косился на кого-то из-за инонационального происхождения и то, что доброта и упорство, душевная щедрость и стойкость, все хорошее, что так необходимо в жизни, зародилось, заложилось в душах аулчан.
