Сағындырған сол бір ән
1981 жылдың наурыз айы...
Композитор Шәміл Әбілтаев Қазақстанның оңтүстігіндегі Сарыағаш санаторийіне демалуға келді. Санаторий таудың етегінде, жасыл орманның арасында орналасқан. Көктем ерте шығатын түстік өңірде сол бір жылы да күн шуағы молынан төгіліп, табиғат жарықтық мейірімді анадай иіп тұр еді. Маңайдан жаңа бой көтерген жас шөптің иісі мұрын жарады. Ал демалыс аймағын қоршай, қаумалап өскен айгөлек қайыңдар сұлу қыздай сыланып, өзінің әсемдік әлемін тамашалауға шақыратындай. Көз бен көңілді арбаған бір жұмақ дүниесі.
Санаторийға осындай бір көктемнің керімсал күндерінде әрі демалыс, әрі шабыт іздей келген Шәміл аға осы жерде ел есінен өшпес ғажап әнді дүниеге әкелді. Алайда, бұл әннің тууына мұндағы табиғат сұлулығынан гөрі, басқа бір жағдайдың әсер етерін композитордың өзі де білген жоқ еді...