РУХАНИЯТ

Доклад о жизни и деятельности М.С.Аженова на торжественном заседании Ученого Совета факультета философии и политологии КазНУ им.аль-Фараби, посвященном 75-летию ученого

Алматы, 2007 г.

- Әке, мен Қазыбай атамдай бола алам ба?

- Боласың балам. Боласың.

- Ол үшін не істеуім керек?

- Ол үшін бе? Ол үшін ерінбей еңбек ету керек. «Еңбек- ер атандырар», деп бекерге айтылмаған. Сонымен қатар, тұрақты түрде спортпен айналыссаң болғаны.

   Осында милицияда істейтін Тілекқабыл Құсайынов деген ағаң бар. Өзі кезінде одақтық, республикалық деңгейде белдескен балуан болған. Спорт үшін, жасының едәуір ұлғайып қалғандығына қарамастан, қазір де күресіп, аудан намысын қорғап жүр. Бір жағынан шәкірттер тәрбиелейді. Шәкірттерінің кейбірі ұстаз жолын жалғастырып, шәкірт тәрбиелейтін деңгейге жетіпті. Сен ешкімнен тайсалмайтын батыл, күшті болғың келсе, күрес секциясына апарайын.

   Өлкемізге белгілі ғалым тарихшы, тарих ғылымдарының докторы Лесқали Базарғалиұлы Бердіғожин ердің жасы елуге толды. Майлы қияң Мақатта мұнайшылар жанұясында дүниеге келген Л.Бердіғожин саналы өмір жолы, мұғалім мамандарының түлеп ұшатын ұясы Атырау университетімен тығыз байланысты.

  Экономика ғылымдарының докторы, профессор, академик Ғалымжан Жұмабайұлы Нұрышев пен социология ғылымдарының докторы, профессор Гүлімхан Байкенқызы Шөптібаева туралы

Артур Шопенгауэр философ: «Адам өткен кеңістікті емес, өткен уақытты сағынады» дейді. Ғалымжанды ойласам, есіме бірден балалық шағымыз түседі. Күні-түні кітап оқып, сабаққа дайындалу, мектептің қоғамдық жұмысына белсене араласу, үйдің шаруасын атқарып, алыс-жақыннан келетін қонақтарды қарсы алу – осының бәрі біздің міндетіміз болды.  Отбасымыздың ерекшелігі – кішкентай күнімізден ғылымға деген ұмтылысымыз еді. Білімге деген құмарлығымыз соншалық, жаңа кітапты бірімізден біріміз жасырып оқитынбыз.

   Профессия педагога - музыканта сочетает в себе разностороннюю деятельность, которая включает умения и навыки педагогической, воспитательной организаторской, просветительской, методической, исполнительской работы. Названные направления в деятельности педагога - музыканта в совокупности, тесным образом, связаны с музыкально-исполнительскими умениями и навыками в решении специфических задач, ориентированных на формирование музыкальной культуры студентов посредством познания музыкального искусства. Именно музыкальное искусство в значительной мере стимулирует и поддерживает стремление личности к преобразованию себя (чувств, мысли, поступков), других людей по «законам красоты». Несомненно, важно подчеркнуть, что специфика профессии педагога - музыканта связана с творческой деятельностью, которая осуществляется с помощью могучего средства воспитания - музыкального искусств.

   Біздін кейіпкеріміз Ахметов Ақылбек Қабиұлы – республикамыздың жоғары оқу орындарында 45 жылдай жұмыс жасаған ғалым педагог, ұлағатты ұстаз, Атырау мен Маңғыстау облыстарының оқу-ағарту ісіне еңбегі сіңген, көргені мен көңілге түйгені, білімі мен білігі мол азамат, физика ғылымдарының кандидаты, педагогика ғылымдарының докторы.    

   Ақылбек Қабиұлы бұрынғы Гурьев облысының Теңіз (қазіргі Құрманғазы) ауданында Ұлы Отан соғысынан кейінгі қиын кезеңде дүниеге келген. Биыл 70 жасқа толып отырған ғалым есі кірмей екі жасында әкеден жетім қалған десек, артық болмас. Себебі, әкесі Ахметов Қаби колхозда басқарма төрағасы болып тұрған 1950 жылдың қысы жұт әкеліп, қоғам малы көп қырылған. Қызыл империяның сол кездегі солақай саясаты бұған, әрине, колхоз бастығын кінәлайды. Сөйтіп партия қатарынан шығарылып, бірнеше жылға сотталып кеткен Қаби көкеміз содан қайтып бұл отбасына оралмаған көрінеді. Бірақ анасы бар бала жетімдік көрмейді екен. Анасы Аюпова Ағзила Әйіпқызы еті тірі, еңбекқор пысық адам еді, 1941 жылы Ұлы Отан соғысы басталып, ел басына күн туған кезде орта мектептегі оқуын тастап, колхоз шаруашылығына араласып кетеді. Көп балалы отбасында өскен Ағзила өзінен кейінгі үш сіңлісін оқытып, адам қатарына қосты. Жасынан өжет, қайсар жан 1944 жылы есте қаларлық үлкен ерлік жасайды. Неміс фашистері соғыста тұтқынға түскен мұсылман солдаттарынан Түркістан легионын құрып, ұшақпен диверсиялық десант жібергенде ол «Қызыл ту» деген колхоздың маңына түскен. Комсомол мүшесі Аюпова Ағзила тиісті орындардан арнайы тапсырма алып, жергілікті милиция қызметкерлеріне диверсанттарды ұстап береді.

Жазушы әрі өлкетанушы Өтепберген Әлімгереевтің өмірбаяны

   Өтепберген Әлімгереев 1949 жылы 26 мамырда Атырау облысының Құрманғазы ауданындағы Жиделі елді мекенінде дүниеге келген. 1972 жылы Абай атындағы Қазақ педагогика институтының филология факультетін бітірген соң, еңбек жолын Маңғыстау облысының Бейнеу ауданында мектеп мұғалімі боп бастайды. 1973 жылдың 15 мамырында «Атырау» (Атырау облыстық) газетіне жұмысқа шақырылған. Алматы Жоғары партия мектебін тамамдаған. 1990 жылдан бері Атырау телерадио компаниясында Бас редактор боп жұмыс істейді.

   Әдеби туындылары 1966 жылдан бері түрлі газетжурналдарда жарияланған. Алты әдебипублицистикалық кітаптың, «Күй – күмбез», «Асау Тұрлан» атты кітаптардың авторы. Махамбет, Асан Қайғы, Жиренше шешен, Мұрат, Бала Ораз, Мақаш әкім туралы зерттеулер жазған.

   Қазақстан Журналистер одағы мен Орталық табиғат қорғау қоғамы сыйлығының үш дүркін (1980, 1982, 1994), Атырау облысы әкімі белгілеген Махамбет атындағы республикалық сыйлықтың (1996) лауреаты. «Егемен Қазақстан» газеті (1987) мен «Ара» журналы (1980, 1981) конкурстарының жүлдегері.

   Өтепберген Әлімгереев 2002-2011 жж аралығында Х.Досмұхамедов атындағы Атырау мемлекеттік университеті Гуманитарлық факультеттің журналистика кафедрасында доцент болып қызмет атқарды.

Әли Әжімұлын мен сонау 1986 жылы Атырау ұстаздық институтындағы КОКП тарихы және саяси экономия кафедрасында ғылыми-оқытушылық еңбек жолын алғаш бастаған тұста кездестіріп, оның жақсы болашағының болатынына қалтқысыз сенгенмін. Себебі, жас оқытушы кезінен-ақ ол өзін берік білімі мен білігі бар жан екендігін бірден танытты. Екеуара әңгімемізде, кафедрадағы мәжілістерде оның ғылыми диапазонының кең ауқымдылығы бар қырынан көрініп тұратын еді. Мұндай пікірді Әлидің кафедрадағы әріптесі әрі осы қызметтегі бірінші ұстазы болған Ерен Ізбасов  ағамыздан да естіп, шын қуанатынбыз. Сол кезде жас болса да біраз тәжірибе жинақтап қалған әріптесі, кейін экономика ғылымдарының докторы болған, Ақтөбедегі бір институтты басқарған Нұрышев Ғалымжан ініміз де оған жақсы баға беретін. Ал, кафедра меңгерушісі, білікті тарихшы-ғалым Сүйеу Тілепов ағамыздың қояр бағасы тіптен жоғары болатын. Оқытушы еңбегін дұрыс бағалайтынның көбісі оның дәрісін тыңдайтын студенттер екені белгілі ғой: мен де Әлидің жоғары курстардағы шәкірттерінің жылы лебізін естіп, марқайып жүрдім, реті келгенде оның өзіне де айтып, осы бағыттан таймауына тілектестік білдірдім. Ол көп ұзамай аға оқытушылық деңгейіне жетті.